کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
فریدریش شیلر
1759- 1805، آلمانی
شيلر، مهم‌ترین نمایشنامه‌نویس رمانتیک آلمان، داشت به عنوان پزشک ارتش آموزش مي‌ديد که اولین نمایشنامه‌اش، «راهزنان» را نوشت. این اثر که یک متن ساده و خشن بود، تجسم افراط‌گرایی عاطفی سرکش دوره‌ی احساس‌گراییِ «طوفان و طغیان» آلمانی بود و اولین اجرای آن شور و هیجانی برانگیخت که از سوی مردم تشویق و از سوی مقامات محکوم شد. بعدها شيلر با گوته در جنبشی معروف به کلاسیک‌گرایی وایمار همراه شد و نظریه‌ای پیچیده درباره‌ی زیبایی‌شناسی و دیدگاهی ظریف‌تر درباره‌ی آزادی آدمی را منتشر کردند. شيلر همان‌قدر که نمایشنامه‌نویس بود تاریخ‌نگار هم بود. او تعداد زیادی نمایش منظوم تاریخی مبتنی بر واقعیت با مضامین ظلم، بی‌عدالتی و مقاومت نوشت. اشعار او از احساسات عالی «سرود شادی» - که بعداً توسط بتهوون به آهنگ تبدیل شد - تا تصنیف‌های سرزنده‌ای مانند «دُرناهای ایبیکوس» (۱۷۹۷) را در بر می‌گرفت. او در چهل و پنج سالگی بر اثر بیماری سل درگذشت.
آثار کلیدی: «دزدان» ۱۷۸۱، «دون کارلوس» ۱۷۸۷، سه‌گانه‌ی «والنشتاين» 1796- 1799، «ويلهلم‌تِل» 1804
دیدگاه خود را بنویسید